Мангостин — Жануби-Шарқий Осиёда кенг тарқалган тропик мева бўлиб, қадимий манбаларга кўра, илк бор XIV асрда Хитойда етиштирилган.
Бу дарахт секин ўсади: кўчат экилгандан сўнг, тахминан 9 йилда ҳосил бера бошлайди. Етилган мангостин мевалари асосан август ойининг иккинчи ёки учинчи ўн кунлигида тўлиқ пишади.
Мангостин дарахти ўртача 10–15 метр баландликка етади. Барглари зич, ёйилган; гуллари эса йирик ва ёқимли ҳид таратади.
Меваси юмалоқ шаклда бўлиб, тўқ бинафша рангли қалин пўстлоқ билан қопланган. Пўстининг ичида жуда майин, сершира, оқ тусли бўлаклар (доначалар) бўлади — одатда 6 та ёки ундан кўпроқ. Битта мевининг ўртача диаметри 4–5 см, оғирлиги эса 200–300 г гача етади.
Мангостин ҳосилдорлиги ҳам юқори: 1 гектардан 100–120 центнер ҳосил олиш мумкин.
