Kartoshkaning “Pikasso” navi o‘zining yuqori hosildorligi va ajoyib ta’mi bilan fermerlar va iste‘molchilar orasida katta mashhurlikka erishgan. Ushbu nav Gollandiyadagi “Agriko” kompaniyasi seleksionerlari tomonidan yaratilgan bo‘lib, nafaqat agrotexnik xususiyatlari, balki ekologik chidamliligi bilan ham ajralib turadi.
Nav o‘zining kech pishadigan guruhlarga mansubligi sababli uzoq muddat saqlashga va qish mavsumida foydalanishga juda mos keladi. Bu esa fermerlarga mahsulotni uzoq vaqt davomida yaxshi sifatda saqlash imkonini beradi. Ushbu nav baland, shoxlangan o‘simliklari bilan tuproqdan maksimal oziqa moddalari olishga qodir.
Yirik va quyuq yashil barglar fotosintez jarayonini kuchaytiradi, bu esa hosildorlikning yuqori bo‘lishini ta’minlaydi. Gullari oq bo‘lib, bu navning o‘ziga xos ko‘rinishini ta’minlaydi. Uzunchoq-oval shakldagi kartoshka iste‘mol uchun qulay bo‘lib, o‘rtacha vazni 120-150 g ni tashkil etadi.
Kartoshka sariq po‘stining qizil dog‘lari nafaqat estetik ko‘rinish, balki xaridorlarning e‘tiborini jalb qiladi. Aytish mumkinki, unda 10-12% kraxmal tarkibi mavjud. Bu uni pishirishda shaklini saqlab qoladigan navlar qatoriga kiritadi va salat tayyorlash uchun yanada qulaylashtiradi.
Mutaxassislarning fikricha, bir gektardan 190-315 sentner hosil olish mumkin. Yaxshi agrotexnik parvarish bilan esa bu ko‘rsatkich 320 sentnergacha yetkazish imkoni bor. Bu uchun tajribalarga asoslangan yondashuv va to‘g‘ri oziqlantirish usullarini qo‘llash talab etiladi. Shundagina yuqoridagi ko‘rsatkichga yetish mumkin.
Uni ekish uchun eng maqbul vaqt – aprel oyining ikkinchi yarmi. Bu davrda tuproqning harorati va namligi optimal bo‘lib, urug‘larning yaxshi unib chiqishini ta’minlaydi. Ekish chuqurligi – 20 sm, bu esa ildizning barqaror rivojlanishi uchun zarur. Qatorlar oralig‘i – 70-80 sm, o‘simliklar oralig‘i – 40-50 sm bo‘lishi kerak.
Oziqlantirish davrida tuproqqa organik va mineral o‘g‘itlar kiritish orqali o‘simlikni zarur oziq moddalar bilan ta’minlash lozim. Azotli o‘g‘itlar dastlabki o‘sish bosqichida, kaliy va fosfor esa ildizlarning rivojlanishida muhim ahamiyatga ega. Tuproqning namligini me‘yorda ushlab turish hosildorlikka bevosita ta’sir qiladi.
